ตอนที่ 629 การจัดท่าในผู้สูงอายุ

ตอนที่ 291 การจัดท่าในผู้สูงอายุ
ท่านอนหงาย
• ควรใช้ผ้าขนหนูเล็กๆรองด้านล่างของเท้าเพื่อให้ปลายเท้าตั้งตรงป้องกันแผลกดทับที่ตาตุ่ม
• ใส่หมอนเล็กๆใต้ข้อพับหมุนเข่าและสะโพกเข้าด้านในไม่นอนแบะขา
• ท่านอนหงายไม่ใช้ในผู้ป่วยที่หายใจลำบากและเสี่ยงต่อการสลักสูง
ท่านอนตะแคง
• ท่านี้ช่วยให้น้ำหนักร่างกายตกลงบริเวณด้านข้างของ ล่าตัว สะบักและสะโพก รวมทั้งช่วยลดการกดทับ บริเวณส่วนหลังของร่างกาย
• การจัดท่านอนตะแคงทับข้างที่ปกติสะโพกและเข่า ข้างที่อ่อนแรงมีหมอนรองตั้งแต่สะโพกถึงปลายเท้า ข้อเท้า สะโพกและข้อเข่าประมาณ 30 องศา
ท่านอนหงายศีรษะสูง
•เป็นท่านอนที่จัดให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง 60 – 90 องศาหากปรับ หัวเตียงสูง 30-40องศาเรียกท่านอนกึ่งนั่ง
• ต้องให้สะโพกอยู่ตรงบริเวณรอยพับเตียงเพื่อป้องกันหลังโค้งงอ และปรับให้ระดับปลายเตียงสูง 10-20 องศา
• ท่านี้ช่วยให้ผู้ป่วยหายใจสะดวก ปอดขยายตัวได้ดีทำให้ผนังหน้า ท้องหย่อนตัวช่วยให้หนอง สิ่งคัดหลั่งที่อยู่ในช่องท้องไหลออก จากแผลหรือท่อระบายได้สะดวกจึงช่วยลดการอักเสบในช่องท้อง
• ห้ามใช้ท่านี้ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดสมองและผ่าตัดกระดูกสันหลัง
ท่านอนคว่ำ

• ท่านี้เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่รู้สึกตัวช่วยทำให้น้ำลายและเสมหะของผู้ป่วยไหลออกจากปาก จมูกได้สะดวกไม่ปิด กั้นทางเดินหายใจ
• ห้ามจัดท่านี้ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดช่องท้องผู้ป่วยที่มีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจและไขสันหลัง
• ใช้หมอนหรือผ้าหนุนใต้ขาให้สูงจนนิ้วเท้าสูงพ้นที่นอน